Rozwój psychiczny dziecka 2-3 lata

• Trudności tego okresu równoważą się z ogromną satysfakcją, jaką przynosi obserwacja rozwoju dziecka.
• Właśnie w tym czasie dziecko z całą mocą odkrywa w sobie gamę zupełnie nowych potrzeb. Są to potrzeba samodzielności, niezależności, wpływania na innych i robienia „po swojemu”.
• Tym naturalnym potrzebom, towarzyszą zachowania, które początkowo bywają dla rodziców trudne. Mowa tu o uporze, złości, niechęci do poddawania się woli opiekuna, nieposłuszeństwie i wręcz "robieniu na przekór". Dwulatki swoim zachowaniem potrafią doprowadzić do rozpaczy nawet najbardziej opanowanych opiekunów.
• W sytuacjach kryzysu pamiętaj, że kłopoty i trudności w tym wieku, to dowód na prawidłowy rozwój twojej pociechy. Zdolność do zachowania niezależności i radzenia sobie w sytuacjach konfliktowych w życiu dorosłym pochodzą właśnie z tego okresu w życiu dziecka. Sami, jako dorośli cenimy sobie przecież swoją niezależność i wolność w kontaktach z innymi.

Ekspert radzi

• Postaw na cierpliwość. Uodpornijcie się na "złośliwości", które w istocie złośliwościami nie są . Dziecko nie robi na złość specjalnie Wam – jest to metoda ćwiczenia bycia osobą niezależną – maluch uczy się tego na swój, czasami irytujący i trudny do zrozumienia dla dorosłych, sposób. Dziecko w tym wieku nie umie bowiem hamować jeszcze swoich popędów – tego musi się nauczyć.
• Zadbaj o czytelne reguły gry. Ustalcie w domu wspólne dla wszystkich, jasne zasady, co wolno (np. turlać się na dywanie, skakać na kocu),a czego nie wolno (skakać po meblach, rysować na ścianach). Dziecko potrzebuje rodzica cierpliwego, ale stanowczego, dzięki jasnym regułom uczy się co jest dobre i korzystne, a co może szkodzić.
• Współpracuj z partnerem. Rodzice powinni między sobą dokładnie określić, za co maluch dostaje pochwały i nagrody (np. dodatkowa zabawa z mamą, inne przyjemności – ale nie tylko kupowane!), a za co uwagi negatywne lub konsekwencje negatywne (np. „nieoglądanie bajki”).
• Wszystko, tylko nie nuda. Pamiętajcie, że znudzone dziecko zacznie eksperymentować na własną rękę. Organizujcie mu czas, a uchronicie się przed wieloma nieprzewidzianymi katastrofami. W czasie zabaw i aktywności będziecie zauważać momenty wyciszenia malucha. Pozwólcie mu na te chwile intymności z samym sobą, tak by mogło doświadczyć poczucia samodzielności, kiedy wydaje mu się, że spędza czas bez kontroli rodziców.

Weź pod uwagę zdanie dziecka

Pozwólcie dzieciom w niektórych kwestiach decydować na równi z dorosłymi. To zaspokaja ich główną rozwojową potrzebę w tym czasie. Możecie spytać, co woli na obiad (dając oczywiście racjonalny wybór), które rajstopy założy czy jaką książeczkę chce oglądać. Nadal unikamy telewizji, telefonów komórkowych, komputera. Pokazujcie dziecku, że ono też rośnie w Waszych oczach i zasługuje na uwzględnienie przy niektórych decyzjach. Pamiętaj, że dla rodziców są to decyzje czasami drobne, a dla dziecka to niezwykły dowód uznania. Dziecko, które ma poczucie kontroli nad dotyczącymi go decyzjami, łagodniej przechodzi okres buntu i okazuje szacunek wobec rodziców.

Kreatywność przede wszystkim

Aby zająć uwagę dziecka, zorganizuj mu czas w sposób ciekawy. Zabawy, w które zamierzasz zaangażować malucha, powinny być dobrane do jego wieku. Obserwuj reakcje dziecka na różne aktywności, aby zapobiec jego nudzie. Możesz też zachęcać dziecko do kontaktu z rówieśnikami. Wizyta u znajomych lub na placu zabaw jest doskonałą okazją do tego typu spotkań. Dobierając zabawy dla dziecka, pamiętaj, że nie musisz korzystać z drogich, wymyślnych zabawek. Korzystaj z przedmiotów codziennego użytku, angażuj malucha z prace domowe. Dla dziecka wszystkie Twoje aktywności są nowym fascynującym odkryciem, a przy okazji uczą reguł, które panują w Waszej rodzinie.